Ishti
G. Prabha, who was the Head of the Department, Oriental Languages at Loyola College, Chennai, had earlier made two films, Agnaye, a documentary film on Athirathram yagna, and Akkitham, on the life of poet Akkitham Achuthan NamboothiriThe film focuses on a very conservative Namboodiri family in a very regressive social milieu. இஷ்டி Ishti centres around two main characters, a 70-year-old Ramavikraman Namboodiri, who is a Vedic scholar who preserves the fire from a Somayagam to light his funeral pyre, and Sreedevi, his young, third wife. Sreedevi stands up against orthodoxy. She manages to inspire her husband’s son from another marriage to read and write. The conflict between these characters and those who revolve around their lives is what the film is generally about. It then also becomes a strong comment on the attempt to balance worldly desires and the rigidity of caste and tradition.Ramavikraman Namboodiri (Nedumudi Venu) is a 71 year old Vedic scholar and a Somayaji, one who was the “Yajamanan” at a Somayagna. His ambition is to perform the Athirathram, a yagna that will make him an Akkithiri which is a yagna of which the flame has to be preserved till the patriarch dies and the fire is used to light his own funeral pyre. The sons and brother of Ramavikraman are trained to chant the mantras for the yagna which is a continuous process as detailed in the film but they are not allowed to learn to read and write. So, they remain illiterate and ignorant of the ways of the world. Ramavikram’s younger brother, Narayanan Namboothiri, is left to mourn the death of his son born of his liaison with a Nair woman because the patriarch refused to help with money for treatment. Had the child remained alive, he would not have inherited anything from the family property if any. The lamenting brother leaves home quietly as his voice of protest against the unfairness and immorality of the system.The film shows that since the persistent rituals are extremely expensive and leads to the dwindling of resources with no one working at any other occupation, Ramavikraman keeps marrying girls from affluent Namboodiri families to keep the home fires burning with the heavy dowry each marriage brings. The women in the family are treated like housemaids and so are the younger men in the family. Trouble first begins to simmer when Ramavikraman takes on a third wife, Sreedevi who is 17, of his daughter Lakshmi’s age. Sreedevi is educated so the life within this home, trapped in outdated beliefs is shocked. First subtly and then openly, she begins to question the dictatorial torture of the other men which includes Ramavikraman’s own son. Sreedevi becomes friendly with Ramavikraman’s son, Raman Namboodiri, 26, the son born of his father’s first wife. She makes him aware of the merits of education and the demerits of illiteracy. The elders in the family use the friendship between the two to cast aspersions on Sreedevi’s character. Sreedevi teaches Lakshmi to read and write too. Finally, Sreedevi decides to strip herself of all associations that link her to the marriage and the family. She literally takes off her mangalsutra and hands it to her husband, She throws away the umbrella understood as a symbol of her ‘position’ within the family indicating that she is liberating herself from all filial ties. She pulls off her shawl and pushes it into the bushes as she walks gracefullyBreaking the thaali (mangalsutra) around her neck, discarding the protective umbrella and clad in a simple white attire 17-year-old Sridevi walks out of her husband Ramavikraman Namboothiri’s house. This is the last scene of the Sanskrit film Ishti. It symbolises the revolt led by the Namboothiri youth, in the ’20s and ’30s, when the Yogakshemam movement was at its peak. It was against the dogmatic and patriarchal Namboothiri traditions in Kerala.Arguably the country’s first Sanskrit film based on a social theme, Ishti revolves around 71-year-old Somayajippad Ramavikraman and his family, and follows their downfall due to the outdated traditions of the Namboothiri community.
இஷ்டி
திரைப்படக்கலையைக் கற்பதற்காகக் கல்லூரிக்குப் போகத்தேவை இல்லை. துணை இயக்குனராகப் பெரிய பெரிய இயக்குனர்களிடம் திட்டும் பேச்சும் கேட்டு இரவும் பகலும் ஓடியாடி அலைய வேண்டியதில்லை.உள்ளத்தில் உறுதியின் ஒளியும், பல சிறந்த திரைப்படங்களைக்கூர்ந்து கவனித்து வந்தாலே போதும்.நீங்களே ஒரு திரைப்படத்தை எழுதி இயக்கித் தயாரித்துவிடலாம். தமிழ்த்திரைப்பட உலகிற்கு ஒரு சவால் விட்டு வென்று காட்டினார் எழுத்தாளர் அமரர் ஜெயகாந்தன்.அவர் இயக்கித்தயாரித்த 'உன்னைப்போல் ஒருவன்' தேசிய விருது பெற்றது.
அதே போல் மலையாளியான பிரபா கோபால பிள்ள என்ற பேராசிரியர் ஒரு சாதனையை நிகழ்த்திக்காட்டி உள்ளார். எவருக்காவது சினிமாத்துறை நண்பர்கள் இருந்தார்கள். அதற்கு முன் பாதை தெரிகிறது பார் படக்குழுவோடு ஒரு தொடர்பு இருந்தது.ஒரு படத்தைத் தயாரிக்கிற அளவு இளமையும் உடல் வலிமையும் இருந்தது, துணைபுரியவும் , தோள்கொடுக்கவும் தோழர்கள் இருந்தார்கள். ஆனால் அப்படி எந்தப்பின்பலமும் இன்றி ஒரு கல்லூரிப்பேராசிரியராக, அதுவும் சமஸ்கிருதப்பேராசிரியராக தன பணிக்காலம் முழுவதையும் லயோலா கல்லூரியில் [கத்தோலிக்கப் பிடிப்பு அதிகமுள்ள கல்லூரியில் கழித்துவிட்டு58 வயது கடந்து பணி ஓய்வு பெற்றபின் இஷ்டி என்ற அற்புதமான சமஸ்கிருதத் திரைப்படத்தை எழுதி டைரக்ட் செய்து சாதனை படைத்திருக்கிறார். முழுக்க முழுக்க சம்ஸ்கிருதம் பேசும் அந்தத் திரைப்படம் ஒரு சமூகத் திரைப்படம். இன்னும் சொன்னால் ஒரு சமூகக்கொடுமையை எதிர்த்து மௌனப்போராட்டம் நடத்தும் ஒரு நம்பூதிரி இளம்பெண்ணின் கதையைச்சொல்வது.
நம்பூதிரிகள் வேதவித்துக்களாக அன்று விளங்கியவர்கள். ஆதி சங்கரர் ஒரு நம்பூதிரி தான். இன்றும் அவர்களது அறிவுக்கூர்மையும் நிர்வாகத்திறமையும் உலகப்புகழ் வாய்ந்தவை.
நம்பூதிரிகள் தங்களையே உலகில் மிக உயர்ந்த சாதிக்காரர்கள் என்று கூறி தம்மைத்தவிர பிற அனைவரையும் தீண்டத்தகாதவர்களாக ஒதுக்கிவைப்பவர்கள்.அவர்களிடையே 'அதிராத்ரம்' என்ற யக்ஞத்தைச்செய்து முடித்தவர்கள் அக்கித்திரி என்று போற்றப்படுவர். யக்ஞம் செய்து முடித்தபின் மிஞ்சும் தீச்சுடரைத் தனியாகச் சேகரித்து தன் உயிர் போகும்வரை அதனை அணையாது காத்துவரவேண்டும் என்ற நியதி உண்டு. அந்த யாகம் செய்வதற்கு ஏராளமான பொருள் செலவு பிடிக்கும்
G. Prabha, who was the Head of the Department, Oriental Languages at Loyola College, Chennai, had earlier made two films, Agnaye, a documentary film on Athirathram yagna, and Akkitham, on the life of poet Akkitham Achuthan NamboothiriThe film focuses on a very conservative Namboodiri family in a very regressive social milieu. இஷ்டி Ishti centres around two main characters, a 70-year-old Ramavikraman Namboodiri, who is a Vedic scholar who preserves the fire from a Somayagam to light his funeral pyre, and Sreedevi, his young, third wife. Sreedevi stands up against orthodoxy. She manages to inspire her husband’s son from another marriage to read and write. The conflict between these characters and those who revolve around their lives is what the film is generally about. It then also becomes a strong comment on the attempt to balance worldly desires and the rigidity of caste and tradition.Ramavikraman Namboodiri (Nedumudi Venu) is a 71 year old Vedic scholar and a Somayaji, one who was the “Yajamanan” at a Somayagna. His ambition is to perform the Athirathram, a yagna that will make him an Akkithiri which is a yagna of which the flame has to be preserved till the patriarch dies and the fire is used to light his own funeral pyre. The sons and brother of Ramavikraman are trained to chant the mantras for the yagna which is a continuous process as detailed in the film but they are not allowed to learn to read and write. So, they remain illiterate and ignorant of the ways of the world. Ramavikram’s younger brother, Narayanan Namboothiri, is left to mourn the death of his son born of his liaison with a Nair woman because the patriarch refused to help with money for treatment. Had the child remained alive, he would not have inherited anything from the family property if any. The lamenting brother leaves home quietly as his voice of protest against the unfairness and immorality of the system.The film shows that since the persistent rituals are extremely expensive and leads to the dwindling of resources with no one working at any other occupation, Ramavikraman keeps marrying girls from affluent Namboodiri families to keep the home fires burning with the heavy dowry each marriage brings. The women in the family are treated like housemaids and so are the younger men in the family. Trouble first begins to simmer when Ramavikraman takes on a third wife, Sreedevi who is 17, of his daughter Lakshmi’s age. Sreedevi is educated so the life within this home, trapped in outdated beliefs is shocked. First subtly and then openly, she begins to question the dictatorial torture of the other men which includes Ramavikraman’s own son. Sreedevi becomes friendly with Ramavikraman’s son, Raman Namboodiri, 26, the son born of his father’s first wife. She makes him aware of the merits of education and the demerits of illiteracy. The elders in the family use the friendship between the two to cast aspersions on Sreedevi’s character. Sreedevi teaches Lakshmi to read and write too. Finally, Sreedevi decides to strip herself of all associations that link her to the marriage and the family. She literally takes off her mangalsutra and hands it to her husband, She throws away the umbrella understood as a symbol of her ‘position’ within the family indicating that she is liberating herself from all filial ties. She pulls off her shawl and pushes it into the bushes as she walks gracefullyBreaking the thaali (mangalsutra) around her neck, discarding the protective umbrella and clad in a simple white attire 17-year-old Sridevi walks out of her husband Ramavikraman Namboothiri’s house. This is the last scene of the Sanskrit film Ishti. It symbolises the revolt led by the Namboothiri youth, in the ’20s and ’30s, when the Yogakshemam movement was at its peak. It was against the dogmatic and patriarchal Namboothiri traditions in Kerala.Arguably the country’s first Sanskrit film based on a social theme, Ishti revolves around 71-year-old Somayajippad Ramavikraman and his family, and follows their downfall due to the outdated traditions of the Namboothiri community.
இஷ்டி
திரைப்படக்கலையைக் கற்பதற்காகக் கல்லூரிக்குப் போகத்தேவை இல்லை. துணை இயக்குனராகப் பெரிய பெரிய இயக்குனர்களிடம் திட்டும் பேச்சும் கேட்டு இரவும் பகலும் ஓடியாடி அலைய வேண்டியதில்லை.உள்ளத்தில் உறுதியின் ஒளியும், பல சிறந்த திரைப்படங்களைக்கூர்ந்து கவனித்து வந்தாலே போதும்.நீங்களே ஒரு திரைப்படத்தை எழுதி இயக்கித் தயாரித்துவிடலாம். தமிழ்த்திரைப்பட உலகிற்கு ஒரு சவால் விட்டு வென்று காட்டினார் எழுத்தாளர் அமரர் ஜெயகாந்தன்.அவர் இயக்கித்தயாரித்த 'உன்னைப்போல் ஒருவன்' தேசிய விருது பெற்றது.
அதே போல் மலையாளியான பிரபா கோபால பிள்ள என்ற பேராசிரியர் ஒரு சாதனையை நிகழ்த்திக்காட்டி உள்ளார். எவருக்காவது சினிமாத்துறை நண்பர்கள் இருந்தார்கள். அதற்கு முன் பாதை தெரிகிறது பார் படக்குழுவோடு ஒரு தொடர்பு இருந்தது.ஒரு படத்தைத் தயாரிக்கிற அளவு இளமையும் உடல் வலிமையும் இருந்தது, துணைபுரியவும் , தோள்கொடுக்கவும் தோழர்கள் இருந்தார்கள். ஆனால் அப்படி எந்தப்பின்பலமும் இன்றி ஒரு கல்லூரிப்பேராசிரியராக, அதுவும் சமஸ்கிருதப்பேராசிரியராக தன பணிக்காலம் முழுவதையும் லயோலா கல்லூரியில் [கத்தோலிக்கப் பிடிப்பு அதிகமுள்ள கல்லூரியில் கழித்துவிட்டு58 வயது கடந்து பணி ஓய்வு பெற்றபின் இஷ்டி என்ற அற்புதமான சமஸ்கிருதத் திரைப்படத்தை எழுதி டைரக்ட் செய்து சாதனை படைத்திருக்கிறார். முழுக்க முழுக்க சம்ஸ்கிருதம் பேசும் அந்தத் திரைப்படம் ஒரு சமூகத் திரைப்படம். இன்னும் சொன்னால் ஒரு சமூகக்கொடுமையை எதிர்த்து மௌனப்போராட்டம் நடத்தும் ஒரு நம்பூதிரி இளம்பெண்ணின் கதையைச்சொல்வது.
நம்பூதிரிகள் வேதவித்துக்களாக அன்று விளங்கியவர்கள். ஆதி சங்கரர் ஒரு நம்பூதிரி தான். இன்றும் அவர்களது அறிவுக்கூர்மையும் நிர்வாகத்திறமையும் உலகப்புகழ் வாய்ந்தவை.
நம்பூதிரிகள் தங்களையே உலகில் மிக உயர்ந்த சாதிக்காரர்கள் என்று கூறி தம்மைத்தவிர பிற அனைவரையும் தீண்டத்தகாதவர்களாக ஒதுக்கிவைப்பவர்கள்.அவர்களிடையே 'அதிராத்ரம்' என்ற யக்ஞத்தைச்செய்து முடித்தவர்கள் அக்கித்திரி என்று போற்றப்படுவர். யக்ஞம் செய்து முடித்தபின் மிஞ்சும் தீச்சுடரைத் தனியாகச் சேகரித்து தன் உயிர் போகும்வரை அதனை அணையாது காத்துவரவேண்டும் என்ற நியதி உண்டு. அந்த யாகம் செய்வதற்கு ஏராளமான பொருள் செலவு பிடிக்கும்
